Dank je wel, Tonijn
We hebben een tonijn gevangen! Elke dag sleept onze hengel dapper achter onze boot aan. Met een geel of geel plastic octopusje eraan, want dat blijken tonijnen gek genoeg lekker te vinden. Dagen, weken en maanden vangen we niks. De mannen aan boord twijfelen aan het jagersinstinct van Bob en speculeren eindeloos over de juiste hengel, het geschikte aas en de optimale vaarsnelheid.
Toen bedacht ik me hoe dankbaar ik deze mooie vis ben dat ik m mag eten. En de bietjes en wortels dus ook. Extra dankbaar als ik bij de perfectie en schoonheid van deze tonijn stilsta.
En het laat me ook beseffen hoe mooi en perfect we zelf allemaal zijn. Net zo mooi ook als een tonijn, een wortel en een bietje. Zoals een vriend van mij eens zei toen we samen naar een adembenemende zonsondergang keken: ‘en zo mooi zijn wij zelf nou ook’. En we zijn t waard om het moois van de natuur op te eten.
Dank je wel, tonijn, dat je me de schoonheid van ons eten hebt laten zien en ik vanavond mijn pizza met salami, garnalen of rucola met extra veel dankbaarheid en liefde naar al het moois op de wereld opeet!