Jeetje, dat was weer een mooie sessie. Zoveel generaties terug bleek ‘de kerk’ een stevige (negatieve) invloed te hebben op het systeem en dus op mijn klant.
‘De kerk’, manifesteerde zich in dit systeem als verwrongen, gewonde, mannelijke energie die onderdrukte en macht uitoefende. Vooral op al het vrouwelijke in mannen en vrouwen in het systeem.
Er mocht niet gevoeld, geuit, gerouwd of diep geweten worden. Het getraumatiseerde mannelijke onderdrukte het hartgedragen vrouwelijke.
En het getraumatiseerde vrouwelijke, manipuleerde en slachtofferde op haar beurt.
Vrouwen werden hard, mannen gevoelloos. Iedereen zat in de energie van het getraumatiseerde mannelijke en het hartgedragen vrouwelijke drong zich op in de vorm van burn-out klachten van mijn klant (of eigenlijk sessiegenoot :)).
Door dit alles te zien en te zien hoe diep verdriet op allerlei plekken in het systeem het getraumatiseerde mannelijke zoveel ruimte kon geven, kwam er meer compassie en vergeving in het systeem. Dat gaf lucht. Er kon weer meer stromen.
Ook voor de kerk, die troost biedt, maar waarin mensen ook juist hun verdriet kunnen verstoppen als het te pijnlijk en te groot is om te dragen. En met het verdriet de vrouwelijke energie in mannen en vrouwen.
Pfff…. In deze tafelopstelling vertegenwoordigde mijn klant het hartgedragen vrouwelijke. Dat was nogal een opgave. Dit loslaten gaf lucht. Letterlijk. De verstikking nam af. Het vrouwelijke kon in het systeem haar eigen plek innemen. Net als het hartgedragen mannelijke (de ‘sigaar’ wat een brandend kaneelstokje is, gebruikt als wierrook).
En was het allerfijnste was, was de samenwerking tussen spirit, diep weten van mijn klant en van mij. Echt een stromende sessie waarin er heel veel werd gevoeld, gezien en geheeld. Zo prachtig.
Heerlijk werk. Zo magisch, zo verhelderend. En zo fijn als er zowel in mijn lichaam als in dat van mijn klant zo duidelijk gevoeld kan worden dat het klopt wat we aan het doen zijn.
Ik hou ervan…